Sales at Rzeźba I Obiekty Przestrzenne 28 września 2021 (28-09-2021)
Catalog Number: 1
Piece data:
Artist: Odlewnia Bracia Łopieńscy
Title: Głowa dziecka, po 1910
Description: Myślę, że tak ciężko i wytrwale (…) mogli pracować tylko ludzie zatraceni bez reszty w swoim zawodzie, ludzie, którzy „zaprzedali” swą duszę „diabelskim” praktykom grafitowego tygla z płynnym, płonącym metalem, za garść brązowych okruchów pozostających po cyzelerce szlachetnego tworzywa. – Tadeusz Łopieński
Catalog Number: 2
Piece data:
Artist: Odlewnia Société Collas et Barbedienne
Title: Wenus z Milo, poł. XIX w.
Description: Niebywały triumf święci postać Afrodyty, patronki miłości i opiekunki zakochanych. W ujęciu rzeźbiarzy hellenistycznych jest pełną ziemskiej zmysłowości młodą kobietą, zajętą codziennymi czynnościami.
Catalog Number: 3
Piece data:
Artist: Léon Indenbaum
Title: Angielka, 1913
Year: 1913
Signed: Yes
Description: Leon Indenbaum, rosyjski rzeźbiarz pochodzenia żydowskiego, urodził się 10 grudnia 1890 r. w Czerykowie na Białorusi. W wieku około trzynastu lat rozpoczął naukę obróbki drewna w miejscowej szkole rzemieślniczej. Ponieważ jego prace wyróżniały się, otrzymał stypendium na naukę w Szkole Sztuk Pięknych w Odessie. Następnie przez krótki czas pracował w Wilnie, w Ecole des Arts Appliqués Antonolski, by w marcu 1911 roku przenieść się do Paryża. Zamieszkał w pracowni w La Ruche, poznał Amedeo Modiglianiego, który stał się jego przyjacielem (Modigliani wykonał portret Indenbauma, znajdujący się obecnie w Princeton University Art Museum w New Jersey). Indenbaum obracał się też w środowisku skupionym wokół Soutine’a, Kremègne’a, Chagalla i kilku innych artystów należących do Ecole de Paris. W 1912 roku zaczął wystawiać swoje prace w Salon des Independants.
Catalog Number: 4
Piece data:
Artist: Henryk Kuna
Title: Głowa dziewczyny, lata 20. XX w.
Signed: Yes
Provenance: Warszawa, kolekcja prywatnaFrancja, kolekcja prywatna
Description: Henryk Kuna to jeden z najpopularniejszych artystów dwudziestolecia międzywojennego, wybitny przedstawiciel nowego klasycyzmu i członek warszawskiej grupy Rytm. Początkowo kształcił się na rabina i dopiero w wieku dwudziestu jeden lat podjął naukę rzeźby w Warszawie w pracowni Piusa Wielońskiego. Następnie kontynuował naukę już na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Konstantego Laszczki. Kuna pomimo późnego startu był bardzo zdeterminowany aby uzyskać jak najlepsze wykształcenie. Podczas studiów wyjechał dwukrotnie do Paryża, żeby doskonalić swój warsztat i spotkać się z twórczością rzeźbiarzy mieszkających w artystycznej stolicy Europy. Wyjazdy odegrały kluczową rolę w życiu Henryka Kuny. Pomimo że swoją edukację artystyczną odbył w Polsce, to wyjazdy do stolicy Francji sprawił, że Henryk Kuna został artystą takim, jakiego teraz znamy. Jego relacja z profesorem Laszczką zaowocowała zaszczepieniem u Kuny zainteresowania sztuką Augustea Rodina. Laszczka był pod wielkim urokiem twórczości Francuskiego rzeźbiarza, którą przedstawiał z entuzjazmem swoim podopiecznym. W okresie 1903-1910 Henryk Kuna rozpoczął swój pierwszy okres poznawania Paryża i sztuki, której bogate zbiory mógł tam odnaleźć. W tych latach odkrył bezpośrednio twórczość Rodina. Podzielał pogląd swojego profesora o genialności twórczości francuskiego rzeźbiarza. Pierwotnie Kuna jeździł do Paryża na kursy obróbki kamienia i marmuru, ale w przyszłości odnalazł tam o wiele więcej. W tym okresie jego dzieła zaczęła charakteryzować bogactwo niuansów światłocieniowych i wrażliwy modelunek – zawdzięczał to właśnie studiowaniu twórczości Rodina. W tamtym czasie wielu artystów korzystało z inspiracji, jaką czerpali z prac francuskiego rzeźbiarza, który był już dojrzałym artystą cieszącym się uznaniem prac. Jednak Henryk Kuna był wtedy poszukującym młodym artystą i jego fascynacje, też ulegały zmianom. Nie ma wątpliwości, że nauka u Konstantego Laszczyki i zamiłowanie do twórczości Rodina odegrało wielką rolę w tym, jakim artystą został Henryk Kuna. Kiedy wrócił kolejny raz do Paryża, po przerwie, w której trakcie został założycielem oraz członkiem ugrupowania „Rytm”, artysta odkrył sztukę Aristidea Maillola oraz innych twórców nowego klasycyzmu. Byli oni odpowiedzią na pytanie: Co po Rodinie? Odpowiedzią była sztuka inspirowana starożytnością i średniowieczem. Henryk Kuna, idąc za nową fascynacją, porzucił szkicową formę na rzecz bogatej faktury, zaczął cenić porządek kompozycji i stosować szerokie płaszczyzny polerowanych form.
Catalog Number: 5
Piece data:
Artist: Bolesław Biegas
Title: Przeczucie (Le Pressentiment), 1903
Year: 1903
Dimensions: 62,0 x 29,0 x 17,0
Signed: Yes
Provenance: Polska, kolekcja prywatnaUSA, kolekcja Toma Podla
Description: Bolesław Biegas uważany jest za czołowego przedstawiciela kierunku symboliczno-secesyjnego w rzeźbie europejskiej. Zdołał zachować indywidualną formę swej twórczości, która zadziwia wyjątkowym zróżnicowaniem i bogactwem tematyki. Sławę przyniosły mu popiersia portretowe, z powodzeniem podejmowane wątki muzyczne (Chopin, Berlioz, Wagner), jak i literackie (Mickiewicz, Krasiński, Słowacki). Do szczególnych rzeźb Biegasa należy zaliczyć kompozycje symboliczne, których przedmiotem były treści wymuszające odejście od form realistycznych na rzecz secesyjnej niematerialności i płynności kształtów. Tworzył dzieła o walorach prekursorskich, odbiegających od panujących wówczas nurtów.
Catalog Number: 6
Piece data:
Artist: Maria Cybis
Title: Anioł, ok. 1940
Signed: Yes
Description: Choć zwykło się podkreślać rolę Bolesława jako założyciela Cybis Porcelain Art Studio, jego żona Maria (Marja) Cybis była utalentowaną artystką i bez wątpienia przyczyniła się do sukcesu firmy w takim samym stopniu jak jej mąż. Niestety, w literaturze poświęconej studiu Cybis nie poświęca się jej zbyt wiele uwagi, zazwyczaj ograniczając się do krótkiej wzmianki dotyczącej udziału Marii w procesie twórczym papek i porcelany.
Catalog Number: 7
Piece data:
Artist: Bolesław Cybis Maria Cybis
Title: Biała pora, lata 40. XX w.
Description: Wkrótce po otwarciu eksperymentalnego studio wraz z manufakturą w Astorii pod Nowym Jorkiem wytwarzane tam przez małżeństwo Cybisów rzeźby i mała plastyka w porcelanie zyskały tak ogromną popularność, że Bolesław i Maria zmuszeni byli przenieść się do większej posiadłości w Trenton w stanie New Jersey. Nowe miejsce odpowiadało potrzebom wzmożonej produkcji dyktowanej rosnącym popytem, przez obecność pobliskich złóż gliny otwierało też możliwość prowadzenia dalszych eksperymentów w atelier. W latach 40. powstała seria stylizowanych popiersi wykonanych w porcelanie charakteryzujących się wydłużonymi dłońmi. Utrzymane w minimalistycznej formie
Catalog Number: 8
Piece data:
Artist: Amedeo Modigliani
Title: Tête de jeune fille à la frange, 1911-1912
Year: 1911
Dimensions: 48,0 x 15,0 x 24,0
Signed: Yes
Provenance: Francja, kolekcja prywatna
Reproduced: Dufrene T., Modigliani, wyd. Citadelles & Mazenod, Pzaris 2020, s. 66 (kamień)
Description: Lata 1909 – 1914 artysta poświęcił wyłącznie rzeźbie. Na pięć lat odłożył pędzel by z dnia na dzień przeobrazić się w rzeźbiarza. Było to skutkiem między innymi znajomości z rumuńskim artystą Constantinem Brâncușim, którego prace były wystawione obok obrazów Modiglianiego w Salonie Jesiennym w marcu w 1908 roku. Prace w brązie, piaskowcu czy wapieniu konsekwentnie kontynuowały fascynację artysty ludzkim portretem. Przed pierwszą wojną światową, rzeźba afrykańska zwana „czarną rzeźbą” zaczęła zdobywać olbrzymią popularność. Zainspirowany jej surowością i pierwotnością Modigliani stworzył charakterystyczną sobie estetykę, którą kontynuował w późniejszych pracach malarskich. Wydłużona twarz, łabędzia szyja oraz intrygujące oczy w kształcie migdałów stały się znakiem rozpoznawczym Modiglianiego. Artysta pomimo braku doświadczenia w rzeźbie potrafił stworzyć serię jednolitych stylistycznie prac, którym nie można odmówić podobieństwa do jego późniejszej malarskiej twórczości.
Catalog Number: 9
Piece data:
Artist: Marek Szwarc
Title: Zakładniczka (L'otage), 1943
Year: 1943
Dimensions: 64,5 x 21,0 x 15,0
Signed: Yes
Provenance: Francja, kolekcja prywatnaTajan, aukcja 01.12.2005, poz. 53
Description: Marek Szwarc to jeden z najciekawszych a jednak najmniej znanych polskich artystów pochodzenia żydowskiego. Urodzony w 1892 roku w Zgierzu związany był z Łodzią, która pod koniec pierwszego dwudziestolecia XX wieku była ważnym ośrodkiem rodzącej się awangardy. W 1915 roku Szwarc miał swoją pierwszą indywidualną wystawę w łódzkim Salonie Sztuki. Był już wtedy artystą zaznajomionym z europejską sztuką i rodzącymi się w niej nowymi nurtami. W latach 1911 – 1914 przebywał bowiem w Paryżu studiując na tamtejszej Ecole des Beaux Art. Mieszkał w „La Ruche” – skupisku artystycznym, gdzie poznał m.in. Chagalla, Soutine’a, Kislinga, Pascina i innych artystów. Rzeźbił wówczas głównie w glinie i w 1913 wystawił na Salonie Jesiennym swoją pierwszą dużą rzeźbę – Ewę. Po ukończonych studiach Szwarc powrócił do Łodzi. Ożenił się z Eugenią, nazywaną Giną, z domu Pinkus, również żydówką, z którą wspólnie zdecydowali się przejść na katolicyzm. Działanie na styku różnych kultur i religii było cechą charakterystyczną ośrodka jakim wówczas była Łódź. Owa różnorodność i wynikająca z niej otwartość sprzyjała rozwojowi nowych myśli w obszarze sztuk plastycznych. W 1919 roku Marek Szwarc wspólnie z Jankielem Adlerem, Mojżeszem Brodersonem i Wincentym Braunerem założyli jedno z prężniejszych ugrupowań artystycznych międzywojnia – Jung Jydisz, które zrzeszało żydowskich twórców związanych z ekspresjonizmem. Cechą nadrzędną artystów z Jung Jidysz było działanie na styku różnych kultur i religii, przy częstym wykraczaniu daleko poza tradycję żydowską i odwoływaniu się niejednokrotnie do chrześcijaństwa i symboliki różnych kręgów kulturowych. Pierwszy człon nazwy grupy nawiązywał do silnych na początku ubiegłego stulecia tendencji do odnowienia sztuki i środków jej wyrazu. Drugie słowo wskazywało na charakter tożsamości członków grupy. Szwarc pozostał w związku z Jung Jydisz nawet po swoim ponownym wyjeździe do Paryża w 1920 roku.
Catalog Number: 10
Piece data:
Artist: Stanisław Szreniawa-Rzecki
Title: Józef Piłsudski, ok. 1936
Signed: Yes
Provenance: Warszawa, kolekcja prywatna (od lat 70. XX w.)Warszawa, pracownia artysty
Description: Wokół postaci Józefa Piłsudskiego i stworzonych przez niego Legionów zgromadziło się grono przedstawicieli polskiej inteligencji – artyści, malarze, graficy i rzeźbiarze. Szczególną rolę w kreowaniu legendy Marszałka mieli ci, którzy – jak to określił krytyk literacki i dziennikarz Krzysztof Masłoń –służąc w Legionach, tworzyli ją na gorąco. Wielu spośród artystów po 1918 roku pozostało wiernych swemu powołaniu, inni, jak Edward Rydz-Śmigły, nie zdjęli już munduru. Nie były to pojedyncze jednostki, twórców związanych z Legionami było ponad 70. Cytując wspomnianego wyżej Masłonia:W tej najinteligentniejszej armii świata, jaką były Legiony Józefa Piłsudskiego – w których nie brakowało profesorów i doktorów, adwokatów i inżynierów, nauczycieli i literatów, roiło się od artystów.
Catalog Number: 13
Piece data:
Artist: Adam Smolana
Title: Kwintesencja kobiecości, 1962
Year: 1962
Signed: Yes
Provenance: Kraków, kolekcja prywatnaOstoya, aukcja 16.04.2005, poz. 111
Description: Adam Smolana był rzeźbiarzem, rysownikiem oraz pedagogiem. Studiował w latach 20. XX wieku we Lwowie, gdzie kształcił się w pracowni prof. Mariana Wnuka oraz prof. Józefa Starzyńskiego. Dyplom w 1950 roku uzyskał w Akademii Sztuk Plastycznych u prof. Franciszka Strynkiewicza. Pracował w Szkole Przemysłu Artystycznego we Lwowie, następnie w PWSSP w Gdańsku. W powojennej Polsce artysta związany był z Trójmiastem.
Catalog Number: 14
Piece data:
Artist: Wojciech Fangor
Title: Głowa bolesna, 1948
Year: 1948
Signed: Yes
Provenance: Warszawa, kolekcja prywatnaPracownia artysty
Exhibited: Orońsko, Centrum Rzeźby Polskiej, Wojciech Fangor. 3 wymiary – retrospektywa, 11.2015-01.2016Warszawa, Klub Młodych Artystów i Naukowców, wystawa indywidualna Wojciecha Fangora, 1949 (gips)
Reproduced: Wojciech Fangor. Trzy wymiary – retrospektywa [katalog wystawy], Orońsko 2015, s. 25
Description: Niewielu polskich twórców prezentuje dorobek artystyczny tak bogaty i zróżnicowany pod względem formy i treści jak Wojciech Fangor. Podróże po Europie oraz czas spędzony w Stanach Zjednoczonych sprawiły, że dzieła artysty oglądać dziś można w muzeach i galeriach na całym świecie. Mimo że Fangor w powszechnej świadomości kojarzony jest najbardziej z realizacjami przestrzennymi oraz dziełami z nurtu op-art, to dziś nie ulega wątpliwości, że spektrum stworzonych przez niego prac jest o wiele szersze.
Catalog Number: 15
Piece data:
Artist: Wojciech Fangor
Title: Księżyc, 1948
Year: 1948
Signed: Yes
Provenance: Warszawa, kolekcja prywatnaPracownia artysty
Exhibited: Ryga, Muzeum Sztuki Bourse, Kunszt. Sto lat polskiej rzeźby, 26.01-15.04.2018Orońsko, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Wojciech Fangor. 3 wymiary retrospektywa, 01.2015-01.2016Warszawa, Klub Młodych Artystów i Naukowców, wystawa indywidualna Wojciecha Fangora, 1949 (gips)
Reproduced: Wojciech Fangor. Trzy wymiary – retrospektywa [katalog wystawy], Orońsko 2015, s. 29
Description: W drugiej połowie lat 40. XX wieku w twórczości Wojciecha Fangora odnajdujemy dynamizm, zgeometryzowane formy, uproszczenia i nade wszystko wyrazisty kolor. Młodziutki artysta nie miał okazji zetknąć się z panującymi w latach 30. nowoczesnymi nurtami w plastyce, jego ojciec uważał je bowiem za upadek sztuki europejskiej. Dopiero w 1937 roku, kiedy w Warszawie pokazano wystawę malarstwa francuskiego od Maneta po czasy współczesne, Fangor po raz pierwszy osobiście doświadczył awangardowych kierunków jakie zdominowały zachód Europy w tamtym czasie. Odbierał je nie jako coś niezwykłego lecz jako nurt naturalny, wywodzący się z tradycji i adekwatny do swoich czasów.
Catalog Number: 16
Piece data:
Artist: Maria Papa-Rostkowska
Title: Matka i dziecko (La mère et l’enfant), 1990
Year: 1990
Signed: Yes
Provenance: Warszawa, kolekcja prywatnaPracownia artystki
Exhibited: Paryż, Orenda Art International, Pureté de la ligne. Dadamaino et Maria Papa Rostkowska styczeń – marzec 2015 (marmur)
Reproduced: Pureté de la ligne. Dadamaino et Maria Papa Rostkowska, wyd. Cortina Arte Edizioni, Mediolan 2015, s. 50. (marmur)
Description: W 1947 roku Maria Papa Rostkowska po raz pierwszy przyjechała do Paryża, który już wtedy urzekł ją możliwościami rozwoju artystycznego. Nie zdecydowała się wówczas na przeprowadzkę do stolicy Francji. Po powrocie do Polski szukała swojego miejsca, jednak dominujący w sztukach socrealizm był jej zupełnie obcy. Artystka nie mogła zapomnieć o międzynarodowym twórczym zgiełku, którym przesiąknięty był Paryż. W 1957 roku na zaproszenie francuskiego malarza Eduarda Pignona przeprowadziła się na stałe do ówczesnej stolicy sztuki. Tam weszła w międzynarodowe środowisko artystyczne, które stało się dla niej źródłem inspiracji i otwarciem na światową sztukę. Powoli Rostkowska odrzucała inne media na rzecz rzeźby. Rzeźbiarstwo pochłonęło ją zupełnie gdy nowopoślubiony mąż – słynny francuski krytyk sztuki Gualtieri di San Lazzaro (wł. Giuseppe Antonio Papa) – zabrał żonę do włoskiej Albissoli, stanowiącej wówczas międzynarodowe centrum ceramiki. W tamtejszych warsztatach poznała artystów takich jak Giacomo Manzù, Karel Appel czy Lucio Fontana. W swoim artykule poświęconym Marii Papa Rostkowskiej Zbigniew Libera pisał: „Grobowiec na paryskim cmentarzu Montparnasse, w którym spoczywają obok siebie Maria Papa Rostkowska i Gualtieri di San Lazzaro, zdobi rzeźba Marii zatytułowana Wojownik. To pierwsza praca, którą wykonała z trawertynu przy użyciu młotka pneumatycznego. Zaraz zaniosła ją do galerii męża, gdzie akurat był również Joan Miró, który przyjrzał się rzeźbie z bliska i powiedział: „Bardzo dobra. To będzie dla ciebie wielka przyszłość”. Zachęcona zaczęła tworzyć swoje pierwsze terakotowe prace przestrzenne, do których inspiracją były ludzkie i zwierzęce głowy oraz torsy. Jej wielką miłością stał się marmur. Artystka wspominała, że któregoś razu rzeźbiarz Gigo Guadagnucci obejrzał jej prace i stwierdził: „Maria powinna ciąć kamień”. Papa Rostkowska pracowała przede wszystkim w kamieniołomach Henraux w Querceta nieopodal Pietrasanta gdzie zamieszkała na stałe. Przez miejscowych zapamiętana została nie tylko jako jedyna kobieta, która w kamieniołomie spędzała całe dnie ale również jako niezwykle silna i zdeterminowana, kochającą swoją pracę artystka. Tworzyła monumentalne posągi w białym marmurze ale również formy mniejsze, kameralne. Dojrzały styl artystyczny Marii Papy łączy tradycje sztuki klasycznej z głęboką znajomością materii kamienia i rzeźbiarskiego rzemiosła oraz z doświadczeniami artystycznej awangardy I połowy XX wieku. W 1988 roku powstała mierząca ponad dwa metry rzeźba z marmuru karraryjskiego „Matka i dziecko”. Stała się ona bezpośrednią inspiracją do stworzenia jej mniejszej, 80 centymetrowej wersji, również marmurowej a następnie, w 1990 roku, tej samej formy wykonanej w brązie. Tytułowa matka i dziecko zaklęte są w syntetycznej, niejednoznacznej formie. Rzeźba nawiązuje do okresu pierwszej awangardy i dzieł tworzonych w tamtym czasie. Artystka z właściwą sobie wrażliwością wyciąga z organicznej niemalże bryły czułość matczynej miłości. Prace jest niezwykle dekoracyjna, ale też symboliczna.Jej rzeźba, opisywana jako „abstrakcja organiczna“, afirmacyjnie nawiązuje do tematów kobiecych archetypów (…) – archaiczne aluzje współbrzmią z szukaniem symetrii w wypukłościach męskich i kobiecych ciał, ich wzajemnej relacji, a nie przeciwstawieniapisała Agata Araszkiewicz w katalogu wystawy monograficznej, która odbyła się w Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Warszawie w 2014 roku (Kobieta z marmuru, w: Maria Papa Rostkowska. Kobieta z marmuru [katalog], Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego, Warszawa 2014, s. 71). „Matka i dziecko” to kwintesencja harmonii i zarazem elegancji wynikającej z prostoty formy, to radosna afirmacja życia.
Catalog Number: 17
Piece data:
Artist: Xawery Wolski (1960)
Title: Sfera I, 2002-2005
Year: 2002
Verified Artist: Yes
Catalog Number: 18
Piece data:
Artist: Salvadore Dali
Title: Venus spatiale, 1984
Year: 1984
Dimensions: 65,0 x 31,0 x 34,0
Signed: Yes
Provenance: Francja, kolekcja prywatna
Description: Salavador Dali w „Venus spatiale” oddaje hołd pięknu kobiecej figury uosobionej przez boginię Wenus, wzbogaconej o właściwe dla twórczości artysty surrealistyczne atrybuty. Punktem wyjścia jest tu klasyczna forma kobiecego torsu, do której zostały dodane cztery elementy: zegarek, jajo, dwie mrówki i podział ciała na dwie części. Zegarek jest przewieszony przez szyję, aby przekazać dwa przeciwstawne komunikaty o pięknie ciała jako wartości tymczasowej i nietrwałej, oraz o pięknie sztuki, które jest ponadczasowe i wieczne. Mrówki to jeden z motywów, do których Dali wracał wielokrotnie w swojej twórczości. Już w dzieciństwie z uwagą obserwował te owady, odczuwając zarówno pociąg do nich, jak i wstręt. W jego pracach obecność mrówek symbolizuje tymczasowość, przemijanie i śmiertelność ludzkiego życia. „Venus spatiale” jest podzielona na dwie części, aby odsłonić jajko, które, podobnie jak mrówka, jest jednym z najbardziej ulubionych motywów Dalego ze względu na dwoistość swojej natury – twardej powierzchni zewnętrznej i miękkiego wnętrza. Jajko jest pozytywnym symbolem i reprezentuje życie, odnowę, kontynuację i przyszłość. Rozdział kobiecego ciała na dwie części również skrywa ładunek symboliczny. Według Dalego „jedyną różnicą między nieśmiertelną Grecją a naszą epoką jest Zygmunt Freud”, który odkrył, że ludzkie ciało zawiera „nieskończone sekretne szuflady, które tylko psychoanaliza jest w stanie otworzyć”. Kataloński artysta doskonale zilustrował tę freudowską koncepcję w innej swojej rzeźbie zatytułowanej „Kobieta płonąca”: szuflady, które zawarte są w ciele kobiety skrywają tajemnice, marzenia i obsesje, które pochodzą z jej nieświadomości. Motyw „kobiety z szufladami” powraca w twórczości Dalego, pojawiając się w niezliczonych wariantach formalnych i symbolicznych. O ile w rzeźbie z brązu „Kobieta płonąca” sekretne szuflady są do połowy zamknięte i nie pozwalają obserwatorowi w pełni zobaczyć ich zawartości, o tyle w rzeźbie „Venus spatiale” to nie szuflada lecz całe ciało odsłania wnętrze kobiety, w której zamknięte jest życie.
Catalog Number: 20
Piece data:
Artist: Wojciech Siudmak (1942)
Title: Wieczna miłość, 2010
Year: 2010
Dimensions: 28,0 x 12,0 x 14,0
Signed: Yes
Provenance: Warszawa, kolekcja prywatnaPolswiss Art., aukcja 29.05.2018, poz. 91
Verified Artist: Yes
Catalog Number: 21
Piece data:
Artist: Tadeusz Łodziana
Title: Leżąca, 1957
Year: 1957
Dimensions: 23,0 x 65,0 x 22,0
Signed: Yes
Provenance: Sztuka Polski Dom Aukcyjny, aukcja 14.12.2002, poz. 92
Exhibited: Warszawa, Galeria Zachęta, 21.11-03.12.2002
Reproduced: Sztuka Polski Dom Aukcyjny [katalog], Warszawa-Kraków 2002, ss. 140-141.
Description: Tadeusz Łodziana był jednym z pierwszych studentów sopockiego Wydziału Rzeźby, utworzonego po wojnie przez prof. Mariana Wnuka. Prestiżowe i prężnie rozwijające się trójmiejskie środowisko artystyczne znane było w tamtym czasie jako tzw. szkoła sopocka, wyróżniająca się w kraju śmiałością w dążeniu do nowoczesności i swobody twórczej. Marian Wnuk swoim studentom pozostawiał wolność poszukiwań twórczych kładąc nacisk na mocny warsztat i uwrażliwiając zarazem na tradycję i naturę jako punkt wyjścia. Tadeusz Łodziana, od 1949 roku pracujący jako asystent Wnuka, w ślad za profesorem przeniósł się do Warszawy gdzie od 1954 roku kształcił kolejne pokolenia artystów. Na jego twórczość wpływ miała nie tylko wspomniana szkoła sopocka ale również moment odwilży jaki przyniósł ze sobą 1956 rok. Dwie pierwsze wystawy w Centralnym Biurze Wystaw Artystycznych Zachęta przyniosły długo oczekiwaną otwartość na nowoczesność. Rzeźbiarze uczestniczący w obydwu pokazach zamanifestowali wyraźne dążenie do redefiniowania pojęcia rzeźby jako obiektu, poszukiwania drogi wyjścia poza ciasną i zamkniętą bryłę oraz jej ekspansji w otaczającą przestrzeń. Zaprezentowane w Warszawie formy charakteryzowały się kształtami harmonijnymi i abstrakcyjnymi. Łodziana wraz z innymi twórcami tamtego okresu szukali odpowiedzi na pytanie o możliwość oddziaływania rzeźby na krajobraz a inspiracją w tym zakresie stał się dla nich Henry Moore, którego działa uważane były powszechnie za idealne ucieleśnienie rzeźby przestrzennej, plenerowej.
Catalog Number: 22
Catalog Number: 23
Piece data:
Artist: Jerzy Sobociński
Title: Akt siedzący
Provenance: Poznań, kolekcja prywatna
Description: Jerzy Sobociński miał olbrzymią łatwość tworzenia. Pomimo niezaprzeczalnego talentu był również zdeterminowany, aby nieustająco doskonalić warsztat w ciągu swojej pięćdziesięcioletniej praktyki artystycznej. Był absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu w pracowni prof. Alfreda Wiśniewskiego i Bazylego Wojtowicza. Za sprawą wpływu tego drugiego był zaliczany do grupy ekspresjonistów. W centrum jego zainteresowań przez lata pozostawał człowiek. Każdą rzeźbę poprzedzały liczne szkice rysunkowe, które pozwalały mu na wnikliwe poznanie przyszłej pracy. Sobociński tworzył zarówno monumentalne obiekty jak np.: pomnik Jana Pawła II w Licheniu (1986), Pomnik Bolesława Chrobrego w Gnieźnie (1985) czy Pomnik Stanisława Mikołajczyka w Poznaniu (1997) i mniejsze, bardziej kameralne. Wszystkie prace charakteryzowała synteza oraz surowość formy. Pracował przede wszystkim w technice gipsu, betonu i kamienia. Jednak najbardziej lubił brąz ze względu na jego walory estetyczne. Jerzy Sobociński zrealizował ponad 20 pomników, był laureatem wielu nagród za swoją twórczość, jednak największe wyróżnienie uzyskał za projekt monumentalnej rzeźby, która nigdy nie została zrealizowana. Był to monument przedstawiający Juliusza Słowackiego, który miał stanąć na ulicach Warszawy. Artysta uważał, że zawarł kwintesencję swojej twórczości w projekcie pomnika. Sobociński tworzył też mniejsze realizacje, bardziej kameralne, często wykorzystywane w parkach i innych terenach zielonych. Przykładem takich prac są: „Dla szczęścia dziecka” w Hoyerswerda w Niemczech, Ptaki i Ikar w parku na Cytadeli w Poznaniu czy „Rozkwit” w Parku w Szczecinie. Prezentowana praca należy do trzeciej grupy rzeźb, którym poświęcał się artysta. Sobociński stworzył ponad sto mniejszych rzeźb łączących kamień i brąz o lekkiej i pogodnej tematyce afirmującej życie. Prace z tego cyklu chętnie były wystawiane na ekspozycjach w kraju i za granicą, a obecnie wiele z nich znajduje się w kolekcjach polskich i zagranicznych muzeów oraz w prywatnych zbiorach. Kameralne i drobniejsze prace Sobocińskiego zapoczątkowały zainteresowanie innych artystów techniką na wosk tracony. Ze wspomnień córki artysty można wyczytać, że rzeźbiarz nieustannie pracował nad kolejnymi realizacjami, poświęcając im za każdym razem wiele uwagi i skupienia. Nigdy nie przestawał się rozwijać, nie chciał powielać już wykorzystanych rozwiązań. Hanna Sobaszkiewicz wspomina: „Przez wiele lat obserwowałam codzienną pracę Ojca. Jego wysiłek i skupienie odsłaniały kolejne etapy powstawania rzeźby. Czasami praca nad jedną rzeźbą trwała wiele miesięcy. Glina, gips, kamień i niezliczona liczba narzędzi wypełniały całą pracownię. Zmagania codzienne z niecodziennymi zadaniami tworzyły niepowtarzalną kompozycję miejsca i czasu. Każda następna realizacja była zdarzeniem przenikającym do życia rodzinnego. Wspólnie z moim bratem, Robertem, wyrastaliśmy w tym magicznym Warsztacie, co nie pozostało bez konsekwencji dla naszego dorosłego życia.” Jerzy Sobociński żył swoim rzeźbiarstwem i nie istniałby, gdyby nie ono.
Catalog Number: 24
Piece data:
Artist: Philip Jackson
Title: Gimnastyczka, lata 90. XX w.
Dimensions: 50,0 x 113,0 x 73,0
Signed: Yes
Description: Philip Henry Christopher Jackson jest szkockim rzeźbiarzem, znanym z nowoczesnego stylu i nacisku na formę. Z racji pełnienia przez niego funkcji Królewskiego Rzeźbiarza Królowej Elżbiety II, jego rzeźby oglądać można w wielu miastach Wielkiej Brytanii, a także w Argentynie i Szwajcarii.
Catalog Number: 25
Piece data:
Artist: Przemysław Lasak (1958)
Title: Wojowniczka z chorągwią, 2009
Year: 2009
Dimensions: 224,0 x 70,0 x
Surfaces: sheet metal
Provenance: Warszawa, kolekcja prywatna
Description: Profesor Krystyna Cybińska, promotorka dyplomu Przemysława Lasaka tak wypowiada się o twórczości ucznia:Te figury ceramiczne, pojedyncze albo pogrupowane w określone cykle są wyrazem partycypacji autora w przeżywaną rzeczywistość stanowiąc komentarz do niej; niekiedy wyrażają mroczne egzystencjalne niepokoje, ale zawsze w doznania odbiorcy wnoszą odczucie siły piękna i harmonii, klimat magicznego świata sztuki.” Lasak stosuje różne materiały – glinę, ceramikę, metal, drewno, szkło – tworząc obiekty spójne z zarazem dynamiczne i czytelne dla współczesnego odbiorcy. Naturalnej wielkości postaci kobiet – wojowniczek odsyłają obserwatora do świata mitologii i legend, przywołują na myśl bohaterów wskrzeszanych przez kinowe superprodukcje, należą w pewnym sensie zarówno do przeszłości jak i do przyszłości. Jerzy Duda-Gracz pisał o tym w katalogu wystawy Lasaka: „(…) te piękne ceramiczne rzeźby są właśnie ponadczasowe, tworząc jakiś niezwykły pomost: harmonijne przejście między przeszłością, teraźniejszością i przyszłością. (…)” (Przemysław Lasak [katalog], Wrocław 2016). Owa ponadczasowość charakteryzująca rzeźby Lasaka sprawia, że nabierają wymiaru uniwersalnego. Sam artysta w wielu wypowiedziach zdradza jednak bardzo osobisty stosunek jaki łączy go z materiałem: „Ta glina mówi, mówi tak samo jak ja, tylko, że ciszej, jest bardziej wyciszona – szepce owinięta ogniem – wyjęta z ziemi szepce o ziemi. Jest moim życiem, ręką, moim bijącym sercem” (Lasak. Najemnicy [katalog], wyd. BWA w Jeleniej Górze, Wrocław 1997, s. nlb). Materia w twórczości artysty odgrywa bardzo ważną rolę. Hieroglificzne znaki, elementy takie jak drut, blacha, drewno, które Lasak wykorzystuje w swoich pracach, tworzą jego własny osobisty język przekazu. Jest to język tajemniczy i do końca nierozpoznawalny, pozostawiający otwarte pole dla wyobraźni. Jak mawiał grecki sofista Filostratos: „Wyobraźnia to większy mistrz niż naśladownictwo. Potrafi pokazać to, czego nikt nigdy nie widział.
Verified Artist: Yes
Catalog Number: 26
Piece data:
Artist: Przemysław Lasak (1958)
Title: Wojowniczka, 2011
Year: 2011
Dimensions: 228,0 x 57,0 x 57,0
Surfaces: sheet metal
Signed: Yes
Verified Artist: Yes
Catalog Number: 27
Piece data:
Artist: Włodzisław Sier
Title: Paradies, 1989
Year: 1989
Dimensions: 188,0 x 244,0 x
Signed: Yes
Provenance: Belgia, kolekcja prywatna
Description: Prace Włodzisława Siera wpisują się w bogatą tradycję, jaką charakteryzuje się polska tkanina artystyczna. Od wieków tkanina wzbudzała zainteresowanie malarzy, którzy szukali sposobności transponowania języka malarskiego na to medium. Pod tym względem w polskiej sztuce przełom nastąpił niewątpliwie w latach 60. ubiegłego wieku, wówczas to artyści malarze związani z ruchami awangardowymi stawiali coraz śmielsze kroki w dziedzinie tkaniny. Hanna Dąbkowska, Tadeusz Dominik, Krystyna Cierniak, Anna Śledziewska należeli do szerszego grona prekursorów nowych malarskich poszukiwań a ich prace można było oglądać na wystawie „Tkanina artystyczna” zorganizowanej w kwietniu 1961 roku w warszawskiej Zachęcie. Równolegle z eksperymentami natury technologicznej zachodziły zmiany w percepcji samego medium. Powoli tkanina przestawała spełniać funkcję stricte użytkową. Artyści tacy jak Magdalena Abakanowicz, Jolanta Owidzka czy Wojciech Sadley, którzy już na przełomie lat 50. i 60. prowadzili swoje pierwsze bardzo udane eksperymenty z tkaniną, sprawili, że stała się ona równorzędnym z malarstwem czy rzeźbą językiem wyrazu. W 1962 roku sukces polskich twórców na I Biennale Tkaniny Artystycznej w Lozannie potwierdził istotę ich poszukiwań. Wywodzące się z głęboko zakorzenionej tradycji polskiego tkactwa a nowoczesne w wyrazie grubo tkane gobeliny i obiekty przestrzenne wprawiły krytykę w osłupienie. „Tkanina jutra narodziła się w Polsce” – głosił tytuł entuzjastycznego artykułu w „Gazette de Laussane” z kwietnia 1963 roku. O walorach artystycznych, wizualnych, zmysłowych i użytkowych prac zaprezentowanych przez Polaków zrobiło się głośno a Polska Szkoła Tkaniny stała się rozpoznawalna na całym świecie.
Catalog Number: 29
Piece data:
Artist: Magdalena Abakanowicz
Title: Trzy figury kroczące (Vancouver ancestors), 2006
Year: 2006
Dimensions: 281,0 x 98,0 x 132,0
Signed: Yes
Provenance: Vancouver, Biennale zakup od artystki w 2006 roku
Exhibited: Vancouver (Kanada), Broadway – City Hall Station Vancouver (Kanada), Lonsdale Avenue, 2014-2016Vancouver (Kanada), Broadway – City Hall Station, ekspozycja w ramach Biennale, 2009-2011Vancouver (Kanada), Queen Elizabeth Park, ekspozycja w ramach Biennale, 2005-2006
Description: „Trzy figury kroczące” to grupa bezgłowych, żeliwnych postaci autorstwa Magdaleny Abakanowicz, należących do zespołu dwudziestu figur tzw. Vancouver Ancestors, stworzonych przez artystkę na zamówienie kanadyjskiego Biennale w Vancouver, dla edycji odbywającej się w latach 2005-2007.
Catalog Number: 30
Piece data:
Artist: Teresa Tyszkiewicz
Title: Kraczaki, 1998
Year: 1998
Signed: Yes
Provenance: Warszawa, kolekcja prywatnaParyż, pracownia artystki
Catalog Number: 31
Piece data:
Artist: Ryszard Winiarski
Title: Obiekt przestrzenny, 1971
Year: 1971
Tools: acrylic, pencil
Signed: Yes
Provenance: Warszawa, kolekcja prywatnaPolski Dom Aukcyjny, aukcja 21.06.2018, poz. 23Polska, kolekcja prywatnaFrancja, kolekcja Anette BergerFrancja, kolekcja Kazimierza Romanowicza – właściciela Galerii Lambert(Do obiektu dołączono pismo podpisane przez Anette Berger potwierdzające, że otrzymała ona obiekt w 1976 roku od Zofii Romanowicz, żony właściciela Galerii Lambert)
Verified Artist: Yes
Catalog Number: 32
Piece data:
Artist: Władysław Hasior
Title: Sztandar strażnika ostatniej biedronki, 1990
Year: 1990
Dimensions: 320,0 x 134,0 x
Provenance: Polska, kolekcja prywatnaKolekcja Bożeny Kowalskiej
Catalog Number: 33
Piece data:
Artist: Henryk Musiałowicz
Title: Lanca, 1990-2000
Year: 1990
Dimensions: 232,0 x 18,0 x 11,0
Tools: oil
Surfaces: board, beaverboard
Signed: Yes
Provenance: Warszawa, kolekcja prywatna
Description: Twórczość Musiałowicza trudno jest przypisać do konkretnego nurtu. Artysta jest uważany za outsidera, którego prace zarówno te malarskie, jak i rzeźbiarski niosą ze sobą głęboki ładunek metaforyczny. Naukę rozpoczął na poznańskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie studiował ceramikę i grafikę. Na czas ukończenia dyplomu przeniósł się na warszawską ASP, gdzie uczył się pod kierunkiem Felicjana Szczęsnego Kowarskiego. Lata jego wczesnej twórczości przypadają na okres po II Wojnie Światowej. Musiałowicz nie brał udziału w walkach powstańczych ze względu na stan swojego zdrowia, jednak wydarzenia, których był świadkiem, odbiły na nim piętno na całe życie. Po okresie studiów skupił się na przepracowaniu traumy okupacji i zniszczenia Warszawy. Cykl, który wtedy powstał, miał uczcić pamięć tych, którzy zginęli. W kolejnych latach artysta stworzył cykle obrazów, które nadal były echem minionych traumatycznych zdarzeń: „Rodzina”, „Reminiscencje”, „Portrety z wyobraźni”, „Matka ziemia”, „Anioły” oraz „Sacrum”. W twórczości Musiałowicza niezależnie czy to w malarstwie, czy w rzeźbie przewija się motyw samotności i kruchości życia. Prace przestrzenne są budowane wzdłuż osi podłużnego centralnego elementu, do którego artysta doczepia dodatkowe moduły. Tworzy w ten sposób rzeźby sztandary/totemy, które pomimo swojej abstrakcyjnej wymowy są niezwykle symboliczne. Rzeźby z cyklu „Księga Życia” miały oddać cześć osobom poszkodowanym i zmarłym podczas wojny. Irena Klisowska-Filipczuk w katalogu Steps Gallery z 2004 roku pisze o twórczości Musiałowicza:Dręcząca artystę od lat potrzeba poszukiwania symboli, ukrytych znaków, wieloznaczności skojarzeń, prawd elementarnych, a jednocześnie wzruszeń i lęków, bólu przemijania, a także nieustająca wiara w człowieka i jego odrodzenie-to Jego sacrum. Sacrum złożone z praw elementarnych i jednocześnie otwierające się na uniwersum.
Catalog Number: 34
Piece data:
Artist: Wojciech Fangor
Title: Symetria 2, 2015
Year: 2015
Dimensions: 146,0 x 100,0 x
Tools: acrylic
Provenance: Warszawa, kolekcja prywatnaSopocki Dom Aukcyjny, aukcja 6.04.2019, poz. 12Polska, kolekcja prywatna zakup od artysty (2015)
Reproduced: Szydłowski S., Wojciech Fangor. 3 wymiary. Retrospektywa, Orońsko 2015, ss. 194–197
Description: Pod koniec lat 50. Fangor znalazł sposób na przejście od form environmentalnych do obrazów. Pod koniec lat 90. przeciwnie, znalazł sposób na przejście od obrazów do struktur przestrzennych” pisał Stefan Szydłowski w katalogu wystawy Wojciecha Fangora w Orońsku, w 2015 roku (Wojciech Fangor. 3 wymiary Retrospektywa, wyd. CRP, Orońsko 2015, s. 142. Obydwie przestrzenie jego działalności artystycznej przenikały się ze sobą w sposób nierozerwalny tworząc ciąg twórczych poszukiwań. Struktury przestrzenne powstające od lat 90. czerpały bowiem zarówno z doświadczenia environment jak i z koncepcji Pozytywnej Przestrzeni Iluzyjnej, która zdominowała malarstwo Fangora od lat 50. Definiując wówczas cel swoich działań wspólnie ze Stanisławem Zamecznikiem pisali: „Do odbioru emocji przestrzennych każdy ma wrodzony wewnętrzny aparat. Tylko, jak słuch muzyczny, może on być z natury mocniej lub słabiej rozwinięty. Używamy go nieświadomie i raczej odświętnie. Na co dzień myślimy i odczuwamy nawykowo, ale już nad morzem lub w górach, w czasie lotu lub nurkowania doznajemy wzruszeń pod warunkiem, że nie są to dla nas sprawy codzienne. Tak jak słuch muzyczny, istnieje powszechna dyspozycja dla odbioru przestrzeni, poczucie przestrzeni.(Wojciech Fangor [katalog wystawy], CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa 2003, s. 10)
Catalog Number: 35
Piece data:
Artist: Victor Vasarely
Title: Szachy, 1979
Year: 1979
Dimensions: 71,3 x 71,5 x 3,0
Description: Różnorodna twórczość Victora Vasarely’ego, jednego z najbardziej rozpoznawalnych na świecie twórców spod znaku op-artu, jest dziś bardziej aktualna niż kiedykolwiek. Żywe kolory geometrycznych wzorów Vasarely’ego stały się cenionymi elementami designu. Dzięki technikom pozwalającym na ich zastosowanie w produkcji sztuki użytkowej Vasarely na stałe zagościł w przestrzeni publicznej jak i prywatnej, kształtując świadomość estetyczną i artystyczną szerokiego grona odbiorców. Na początek lat 70. XX wieku przypadł szczyt kariery Victora Vasarelego. Otrzymywał coraz więcej zleceń na projektowanie architektury jak również wnętrz. W 1979 roku zaprojektował zestaw szachowy. Na krzyżowo rozstawionej podstawie z pleksiglasu spoczywa kwadratowa szachownica z 32 figurami. Kolorowy nadruk pod przezroczystym blatem tworzy strukturę pola szachowego i jego otoczenia z wzorem okrągłych form w kanciastych polach. Zielone, niebieskie i fioletowe kolory przyciągają wzrok. Piony to abstrakcyjne formy, przezroczyste dla jednego gracza i matowe dla przeciwnika. Przypominający szkło wygląd przezroczystego materiału dodaje pewnej lekkości projektowi, który skupia się na kolorowej planszy i geometrii poszczególnych figur.
Catalog Number: 36
Piece data:
Artist: Igor Mitoraj
Title: Maria, 2006
Year: 2006
Dimensions: 78,0 x 42,0 x 39,0
Signed: Yes
Description: W przededniu pogrzebu Igora Mitoraja włoska prasa pisała o nim:«Współczesny klasyk»: tym mianem nagradza się zbyt wielu dzisiejszych artystów. Igor Mitoraj był nim naprawdę. Nowym odczytaniem klasycznej formy, gigantycznymi i ponadczasowymi wyobrażeniami ludzkiego ciała zdobył popularność i szczerą miłość. („II Sole 24 ore” z 12 października 2014).
Catalog Number: 37
Catalog Number: 38
Catalog Number: 39
Piece data:
Artist: Igor Mitoraj
Title: Tyndareus (Tindaro), 1991
Year: 1991
Signed: Yes
Exhibited: Bolonia, Galeria Forni, Ma è calda l’erba sui miei prati. Trent’anni di libere scelte, 9.05-10.07.1992 (inny odlew)
Description: Mitoraj czerpał pełnymi garściami z klasycznego świata a zwłaszcza z greckich mitów, tworząc repertuar postaci stanowiący jego własną, niepowtarzalną mitologię. Głowy, twarze, oczy i usta są przez Mitoraja przetwarzane i ukazywane jako fragmentaryczne, okaleczone symbole piękna, jak to widać w oferowanej rzeźbie Tyndaruesa. Fragmenty te służą jako silne przypomnienie upływu czasu i naszej ludzkiej kruchości, ale są także symbolem nieprzemijającej natury klasycznego piękna oraz reprezentowanych przez nie wartości moralnych i estetycznych; przede wszystkim zaś są wyrazem tęsknoty rzeźbiarza za światem, który pozostaje tajemniczy i odległy w swej wykwintnej i wspaniałej doskonałości.
Catalog Number: 40
Catalog Number: 41
Piece data:
Artist: Tomasz Kawiak
Title: Blouson de Tomek, 2013
Year: 2013
Dimensions: 62,0 x 46,0 x 30,0
Signed: Yes
Provenance: Francja, kolekcja artysty
Catalog Number: 42
Piece data:
Artist: Stanisław Dróżdż
Title: Przybywanie ubywania, ubywanie przybywania, 1972/2008
Year: 1972
Dimensions: 26,5 x 126,5 x 9,0
Signed: Yes
Exhibited: Berlin, Galerie Guardini, Stanisław Dróżdż. anfangenden. Begriffsgestalten. Konkrete poesie. Arbeiten 1967 – 2007, 2011Rzym, Studio d’Arte Contemporanea Pino Casagrande, Stanisław Dróżdż. Antologica, 2010Warszawa, CSW Zamek Ujazdowski, Początekoniec. Pojęciokształty, poezja konkretna, prace z lat 1967-2008, 2009-2010Warszawa, Galeria Appendix 2, Przestrzenie poezji konkretnej, 2008
Description: nietoco jestatoczego nie majest bardziejniżtoco jest*będąckim jestemjestemkim nie jestemnie będąckim jestemnie jestemkim jestem
Catalog Number: 43
Piece data:
Artist: Zbigniew Libera
Title: Hiperreal bicycle z cyklu Rzeczywistość jest płaska, 2010
Year: 2010
Dimensions: 69,0 x 98,0 x
Tools: acrylic
Surfaces: cardboard
Exhibited: Łódź, Galeria Atlas Sztuki, Płaska rzeczywistość, marzec 2013
Reproduced: Zbigniew Libera. Płaska rzeczywistość, w: „Atlas Sztuki nr 62″, Łódź 2013, s. 3.
Description: Zbigniew Libera jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych twórców polskiej sceny artystycznej. Fotograf, autor wideo i obiektów Libera należy do głównych reprezentantów sztuki krytycznej.
Catalog Number: 44
Piece data:
Artist: Zbigniew Frączkiewicz
Title: Mały żelazny 1, 1996
Year: 1996
Dimensions: 62,0 x 26,0 x 26,0
Signed: Yes
Description: Rzeźby z cyklu „Ludzie z żelaza” są jednymi z najbardziej rozpoznawalnych prac Zbigniewa Frączkiewicza. Obiekty z tej serii znajdują się m.in. w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, w Mainz, Hanowerze, Fellbach, Worpswede i Karlsruhe w Niemczech oraz w Górach Izerskich. „Ludzie z żelaza” mają bardzo charakterystyczną surową formę. Powstają z odlewanych w Chocianowie pojedynczych części, które są potem łączone ze sobą grubymi śrubami. Osobno powstaje seria rąk, torsów, nóg oraz głów. Wszystkie formy są chropowate i wzbudzające uczucie nieukończenia. Z surowych elementów powstaje armia żelaznych ludzi stojących na szeroko rozstawionych nogach i z rękami ułożonymi wzdłuż ciała. Rzeźby opowiadają o kondycji współczesnego człowieka, który jest niewolnikiem cywilizacji i przemysłu. Są komentarzem do doświadczeń artysty w zakładach przemysłowych Polski południowej. W zależności od kontekstu, w którym są pokazywane mogą być różnorodnie intepretowane. Ludzie stojący w Górach Izerskich podkreślają dewastację natury przez współczesnego człowieka, który goni za pomnażaniem pieniędzy, nie patrząc na środowisko i katastrofę ekologiczną. Wzdłuż deptaka w Toruniu, Łodzi czy Sopocie stają się one z kolei przestrogą, aby nie zgubić swojego człowieczeństwa w pogoni za kolejnym dniem. Artysta chce nas ostrzec przed uniformizacją. Realizacje miejskie oddziałują swoją skalą, surowością i dosłownością. Wzbudzają w przechodniach uczucie dyskomfortu, ponieważ milcząca armia angażuje publiczność i nie pozwala nikomu pozostać obojętnym na jej nieme wołanie. Niekiedy dyskomfort przeradza się w sprzeciw – tak też się stało w przypadku jednego z żelaznych ludzi a mianowicie Człowieka z żelaza ustawionego w Gorzowie Wielkopolskim. Cieszył się on dużą popularnością, szybko stał się też symbolem miasta, zyskując znamienną nazwę Śfinstera, powstałą z połączenia pejoratywnej oceny rzeźby przez jej przeciwników (świństwo) i nazwiska jej fundatora (Józefa T. Finstera, radnego miejskiego). Gdy obok rzeźby przechodziły procesje z pobliskiego kościoła, zasłaniano ją workiem, zaś zmieniające się władze samorządowe podejmowały wciąż nowe uchwały pro- lub antyśfiństerowskie. Po kolejnej zmianie władzy, na jakiś czas umieszczono rzeźbę w miejskim magazynie, rzekomo, by poddać ją konserwacji. Udało się uchwalić powrót na stałe miejsce. Jednak na dzień przed powrotem na rynek została zniszczona silnymi uderzeniami siekiery.
Catalog Number: 45
Piece data:
Artist: Aleksandra Waliszewska
Title: Bez tytułu, 2017
Year: 2017
Dimensions: 35,5 x 66,5 x
Tools: acrylic
Signed: Yes
Catalog Number: 46
Piece data:
Artist: Tomasz Górnicki (1986)
Title: Sadness hidden behind the beauty, 2017
Year: 2017
Provenance: pracownia artysty
Exhibited: Gent (Belgia), VLASK Gallery, Archetypes, 2017
Description: Tomasz Górnicki to autor monumentalnych, miejskich realizacji artystycznych, jak i form mniejszych aranżowanych w porywających ekspozycjach w przestrzeniach galeryjnych dzięki czemu jego prace prezentowane były m.in. w Nowym Jorku, Los Angeles, Berlinie, Cannes czy w Londynie. Twórczość Tomasza Górnickiego to również przejmujące interwencje w przestrzeniach miast, wykonywane spontanicznie i niezapowiedzianie akcje z pogranicza street-artu, które artysta porzuca trochę „na pastwę” ludzkich reakcji. Obiekty wpisuje w architekturę miejsc, pozostawiając je w opuszczonych budynkach, pod mostami lub przymocowane do punktów, które na co dzień mija się niezauważone. Jak sam mówi – Pomyślałem, że w poszukiwaniu odbiorcy, sam do niego wyjdę – wyjdę ze sztuką do ludzi. Jego prace rzeźbiarskie choć tworzone w żmudnym procesie to jednak spektakularne, za każdym razem wzbudzają silne emocje w obserwatorach, zarówno poprzez formę jak i nieoczywistość miejsc, w których są prezentowane.
Verified Artist: Yes
Catalog Number: 47
Piece data:
Artist: Angelika Markul (1977)
Title: Bez tytułu z cyklu Tierra del Fuego, 2020
Signed: Yes
Exhibited: Warszawa, Galeria Leto, grudzień 2020
Description: Praktyka artystyczna Angeliki Markul jest zakorzeniona w fascynacji miejscami i fenomenami do końca nieznanymi a czasem wręcz niebezpiecznymi. Łącząc fakty z fikcją, a nawet z fantastyką naukową, jej projekty zabrały ją do najbardziej odległych miejsc na świecie (podwodne monumenty u wybrzeży Yonaguni, topniejące lodowce Ziemi Ognistej, odludna pustynia Atacama, skażony Czarnobyl, spustoszona tsunami Fukushima). Pracując najczęściej z naturalnymi materiałami (wosk, skóra, filc, światło) Markul obrazuje niszczycielskie siły, które nas przerażają i równocześnie fascynują, sytuując je poza kulturowymi kategoriami dobra i zła. Usidlona pomiędzy tymi dwoma siłami, twórczość Markul motywowana jest pragnieniem uchwycenia i utrwalenia obrazów, uczynienia widzialnym tego, co niejasne i ukryte.
Verified Artist: Yes
Catalog Number: 48
Piece data:
Artist: Igor Dobrowolski (1987)
Title: Kill the solidarity (Every 3 weeks), 2019
Year: 2019
Dimensions: 176,0 x 123,0 x 7,0
Tools: individual
Surfaces: board
Signed: Yes
Provenance: kolekcja artysty
Description: Bardzo ważne jest dla mnie, aby we wszystkich moich pracach znalazła się cząstka nadziei, bo wierzę, że będzie „lepiej”. Nawet po największych tragediach.– Igor Dobrowolski
Verified Artist: Yes
Catalog Number: 49
Piece data:
Artist: Anna Barlik
Title: On point, 2017
Year: 2017
Dimensions: 60,0 x 60,0 x
Exhibited: Sokołowsko, Festiwal Sztuki Efemerycznej, 2017
Description: Anna Barlik zajmuje się rzeźbą, rysunkiem oraz fotografią. Jest absolwentką Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi oraz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie Wydziału Rzeźby gdzie obroniła prace doktorską. Podczas okresu studiów była stypendystką Universität der Künste w Berlinie. Jest związana ze Skandynawią gdzie odbyła rezydencje artystyczne (Finalndia, Islandia). Żyje i tworzy w Warszawie. Jej realizacje przestrzenne często mają charakter dzieła site specyfic- czyli takiego, które jest zintegrowane z miejscem, w którym się znajduje. Artystka interpretuje przestrzeń wystawienniczą, traktując ją jako jedno z mediów swojej twórczości. Na stronie artystki możemy przeczytać:Relację między człowiekiem a rzeczywistością można opisać na trzy sposoby: odkrywanie, przekraczanie i tworzenie przestrzeni. […] Odkrywanie – artystka zwraca szczególną uwagę na interakcje pomiędzy człowiekiem a rzeczywistością, w której żyje. Udowadnia, że jeden byt nie może istnieć bez drugiego. Rzeczywistość jest naturalnym środowiskiem, w którym istnieje człowiek, a zasada ta działa w obie strony. Przekraczanie – Barlik rozumie przekraczanie przestrzeni jako współpracę z już istniejącą rzeczywistością. Jako artystka jest w stanie wpływać i zmieniać już istniejącą przestrzeń. Jej działania nigdy nie mają charakteru destrukcyjnego. Tworzenie – Trzeci ze sposobów to budowanie tej przestrzeni od początku.Barlik reinterpretuje zastałą przestrzeń, dodaje do niej element od siebie, który wzbudza refleksję w publiczności nad zastaną sytuacją, którą mogliby bez ingerencji artystki zignorować. Prezentowane obiekty pochodzą z cyklu „Points”. Artystka za ich pomocą mapuje przestrzeń, dostosowując ich kształt do miejsca. Barlik zachęca, aby obiekty traktować jak pinezki na mapie i przestawiać je, zamiast pozostawiać w jednym miejscu. W ten sposób widz może wpływać na przestrzeń, w której się znajduje i stać się współautorem pracy. Cykl składa się z czternastu elementów. 5 z nich było prezentowanych na Międzynarodowym Festiwalu Sztuki Efemerycznej CONTEXTS.
Catalog Number: 50
Piece data:
Artist: Norbert Delman
Title: Desire, 2021
Year: 2021
Dimensions: 84,0 x 48,0 x 28,0
Surfaces: board
Signed: Yes
Provenance: pracownia artysty
Description: Norbert Delman jest artystą wszechstronnym. Swobodnie porusza się w technice rzeźby, performance’u, grafiki i wideo. Jest Absolwentem Warszawskiej Akademii, gdzie studiował u prof. Mirosława Bałki. W 2012 roku uczęszczał na University College Falmouth w Wielkiej Brytanii. Poza własną praktyką artystyczną Delman odnajduje się również w roli kuratora, czego wynikiem jest przestrzeń artystyczna Stroboskop, której jest współtwórcą. Jego prace były prezentowane w wielu galeriach w Polsce i za granicą m.in. w: Galerii Foksal, Gustav Seitz Muzeum, CSW Zamku Ujazdowskim, MODEM CCA, Edinburgh Sculpture Workshop, Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie i w Warszawie, Muzeum Historii Jugosławii oraz LUDWIG MÚZEUM w Budapeszcie.
Catalog Number: 51
Piece data:
Artist: Andrzej Paruzel (1952)
Title: Waza i filiżanka w pomarańczowe kropki, 2017
Year: 2017
Dimensions: 22,0 x 38,0 x 26,0
Tools: acrylic
Signed: Yes
Verified Artist: Yes
Catalog Number: 52
Piece data:
Artist: Ryszard Waśko
Title: Raise up & cross, 1985
Year: 1985
Dimensions: 221,0 x 40,0 x
Tools: acrylic
Surfaces: board, beaverboard
Signed: Yes
Exhibited: Berlin, Galerie ŻAK / BRANICKA, Ryszard Wasko: Time Sculptures, 17.09.-7.11.2015Turyn, International Fair of Contemporary Art. „Artissima”, 2015
Reproduced: Ryszard Wasko: Time Sculptures, wyd. Żak / Branicka Galerie, Berlin 2015, okładka
Description: Sztuka dla Ryszarda Waśko jest olbrzymim placem zabaw, z którego można wyciągać po trochu z każdej dziedziny. Artysta nie ograniczał się nigdy do jednego medium, które definiowałoby go jako malarza, rzeźbiarza, fotografa czy filmowca. Jest artystą absolutnym. Wpierw pojawia się temat, który chciałby zgłębić a dopiero następnie pomysł na sposób jego realizacji. Twórczość Waśko jest niezwykle inteligentna. Artysta dryfuje pomiędzy samą istotą ludzkiej percepcji przez eksperymenty z granicami sztuki aż do bardzo osobistej próby rozwiązania traum z przeszłości. W latach 70. i 80. Waśko zdecydowanie zintensyfikował swoje działania malarskie i rzeźbiarskie. W 1980 roku odbyła się słynna wystawa Pier + Ocean show w Hayward Gallery w Londynie, w której brał udział. Na fali sukcesu zainicjował festiwal w Łodzi „Konstrukcja w procesie”, który w późniejszych latach miał wiele kolejnych edycji w różnych miastach Polski. Waśko w następnych latach wyemigrował najpierw do Anglii, a następnie do Berlina. W Niemczech odnalazł wolność tworzenia i zaczął wracać w swojej twórczości do wcześniejszych źródeł inspiracji, jakimi był film eksperymentalny i awangarda lat 20. Prezentowana praca „Run Up And Cross” z 1985 roku nawiązuje do klatek 35-milimetrowej taśmy filmowej. Waśko przerywa ich linearną ciągłość, zmieniając tym ich rytm i napięcie. Proces tworzenia reliefowych kompozycji był bardzo czasochłonny. Artysta metodycznie nakładał kolejne warstwy farby na płytę pilśniową, tworząc trójwymiarowy wzór. W ten sposób chciał połączyć trójwymiarowość rzeźby i czasowość filmu. W katalogu „Ryszard Waśko” wydanym przez Muzeum Historii Miasta w Łodzi w 2008 roku, możemy przeczytać o analogicznej pracy: „Swym kształtem i wyglądem przywołuje skojarzenia z fragmentem taśmy filmowej. Brakujący ruch filmu jest tu zastąpiony ruchem odbiorcy, który przemieszczając się w przestrzeni galerii, buduje odwróconą, ale ciągle dynamiczną relację z imaginowanym filmem. […] Uzupełnieniem tej dynamiki jest percepcyjna zmienność dzieła uzależniona od zmieniającego się oświetlenia (naturalne światło wpadające przez okna galerii). Praca ta, przy zachowaniu intertekstualnego odniesienia do filmu, wydaje się zarazem ostatecznym jego porzuceniem. Jest odejściem ku wizualizacji plastycznej, ku materii, fakturze, farbie, aktywności fizycznej, realnej przestrzeni. Ku nowym możliwościom twórczym”. (Ryszard Waśko. Łódź – Berlin. Prace z lat 1971-1996 [katalog wystawy], red. Knapik K., wyd. Muzeum Historii Miasta Łodzi, Łódź 2008, s. 19). Twórczość Waśki jest bardzo różnorodna ale równocześnie koncepcyjnie spójna. Jego prace znajdują w wielu prestiżowych zbiorach muzealnych i kolekcjach, m.in. w: Lenbachhaus Museum w Monachium, Muzeum Sztuki w Łodzi, Berlinische Galerie w Berlinie, Neuer Berliner Kunstverein w Berlinie, Centre Pompidou w Paryżu, Arts Council w Londynie, Muzeum Sztuki w Haifie, Wilhelm-Hack Museum w Ludwigshafen, Art Collection of the World Bank w Waszyngtonie i Muzeum Okręgowe w Bydgoszczy.
Catalog Number: 53
Piece data:
Artist: Maurycy Gomulicki (1969)
Title: Purple Star, 2020
Year: 2020
Dimensions: 61,0 x 85,0 x 26,0
Exhibited: Warszawa, Galeria Leto, grudzień 2020
Description: Tonąca Gwiazda („Sinking star”) została stworzona przez Maurycego Gomulickiego w ramach konkursu na kuratorski projekt wystawy w Pawilonie Polskim na 16 Międzynarodowej Wystawie Architektury w Wenecji w 2018 roku. Jest ona efektem poszukiwania formy-ikony esencjonalnie romantycznej. Inspiracją dla jej powstania było szczególne doświadczenie przejmującego, wręcz dojmującego, piękna, jakiego zaznajemy patrząc na tonące okręty. Jest to jedyny w swoim rodzaju przypadek rozciągniętej w czasie chwili ulotnej. Gwiazda – przedstawiona jako symbol transfigurowany w bryłę, uchwycona jest w momencie gdy, na podobieństwo statku, zaczyna się przechylać by pogrążyć się w odmętach. Spektakl śmierci ukazuje nam się tu w szczególnie majestatycznej odsłonie – chyba tylko pękające lodowce mają w sobie podobną dozę zmysłowego patosu.
Verified Artist: Yes
Catalog Number: 54
Piece data:
Artist: Adam Jastrzębski
Title: Vinylowiec 2015/1, 2015
Year: 2015
Dimensions: 78,0 x 115,0 x
Signed: Yes
Exhibited: Warszawa, Galeria Propaganda, Adam Jastrzębski. Trucizna, wystawa w ramach Warsaw Gallery Weekend 2016.
Description: Adam Jastrzębski – malarz, performer, twórca instalacji – jest absolwentem historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim. Początkowo tworzył murale i vlepki pod pseudonimem Adam-X. Od 2008 roku występuje jako Ixi Color, realizując efemeryczne projekty w przestrzeni miasta, często połączone z performansem. Mieszka i pracuje w Warszawie.