Piece Details
Artist: Wlastimil Hofman
Lived: 1881 - 1970
Also known as: W. Hofman, W Hofman
Title: Madonna Sierotek, 1922
Year: 1922
Dimensions: 178,0 x 126,0 x
Tools: oil
Surfaces: canvas
Signed: Yes
Provenance:
Warszawa, kolekcja prywatna
Description:
Motywy religijne odgrywały w twórczości Wlastimila Hofmana znaczącą rolę. Bardzo doceniał sztukę sakralną i chciał aby wróciła do łask publiczności, aby znalazła się w kanonie sztuk pięknych na nowo, we współczesnym malarstwie. Za swoją misję przyjął podejmowanie znanych tematów ikonograficznych takich jak przedstawienia Madonny z Dzieciątkiem Jezus czy wizerunki św. Jana Chrzciciela. Ubierał postaci z Pisma Świętego w ludowe kostiumy, nadając im cechy ludzkie i odwrotnie zwykłych ludzi przedstawiał w ujęciach sugerujących ich boskość. Przedstawienia Piet oraz grup modlących się na wiejskich, podwórkach były bliższe ludziom niż wydarzenia sprzed kilkuset lat, stanowiące kanwę jego malarskich opowieści. Madonna jest symbolem matki nie tylko Boskiej ale również opiekunki. Można zwracać się do niej z prośbami i liczyć na ich wysłuchanie. Była człowiekiem, nigdy nie umarła w dosłownym słowa tego znaczeniu, a jej ciało, pośmiertnie, zostało we śnie wniebowzięte przez anioły. Przede wszystkim jednak Madonna jest bliska ludziom, ponieważ liczymy na jej wstawiennictwo. Jest swego rodzaju sacrum, ponieważ jest matką doskonałą: wybaczającą, współczującą, kochającą mimo naszych wad i grzechów. Stąd zapewne ten właśnie motyw u Hofmana, jako symbolu pocieszenia dla wszystkich, którzy nie doznali bezinteresownej matczynej miłości. Madonna sierotek Hofmana jest opiekunką dla dzieci zgromadzonych wokół niej. Zielona chusta, którą ma na głowie wydaje się tak wielka, że pomieściłaby w matczynym uścisku wszystkie samotne dzieci. Scena odbywa się gdzieś na podwórku za kościelną bramą, tam, gdzie pewnie rzadko ktoś zagląda. Ta scena pełna dobra i spokoju nie jest na pokaz, jest dla tych dzieci, które na co dzień tęsknią za towarzystwem matki. Kobieca postać sprawia wrażenie unoszenia się na chmurze z bluszczu, a dzieci u jej stóp przywołują na myśl anioły, które w obrazach znanych z historii sztuki odprowadzały Matkę Boską do nieba w dniu jej wniebowzięcia. Niezaprzeczalnym atutem jest rozmiar pracy. Skala obrazu stawia nas w roli aktywnego obserwatora namalowanej sytuacji. Niemalże uczestniczymy w scenie, przez co staje się ona jeszcze bardziej realna. Na podkreślenie zasługuje również fakt, że obraz należy do najbardziej cenionego i najlepszego artystycznie okresu twórczości Wlastimila Hofmana i pośród wielu konotacji w historii malarstwa polskiego, m.in. oczywiście z twórczością mistrza Jacka Malczewskiego, jest jednym z najpiękniejszych przedstawień tego typu.
Created: 23-04-2025 22:09